Znaki pamięci 2
Znaki pamięci 2. Spuścizna językoznawców polskich drugiej połowy XX wieku,
red. nauk. Zofia Zaron, Maciej Grochowski, Warszawa 2017
|
spis treści |
Druga część tomu poświęconego dorobkowi najlepszych polskich językoznawców XX wieku. Ze wstępu: "Pamięć o naszych nauczycielach i starszych kolegach, którzy mieli wpływ na nasz sposób myślenia o języku i którzy przez lata kształtowali nasze postawy metodologiczne w badanich językoznawczych, jest częścią naszj zbiorowej świadomości i stanowi trwałą wartość również dla przyszłych pokoleń".
W tomie przypomniano dorobek i osiągnięcia: Teresy Friedelówny, Zbigniewa Gołąba, Leona Kaczmarka, Marii Kamińskiej, Mieczysława Karasa, Aliny Kowalskiej, Leszka Moszyńskiego, Franciszka Pepłowskiego, Stanisława Rosponda, Kazimierza Rymuta, Wojciecha Ryszarda Rzepki i Andrzeja Witolda Sieczkowskiego. Autorami artykułów są uczniowie, koledzy i współpracownicy uczonych.
Tom powstał we współpracy z Pracownią Pragmatyki i Semantyki Językoznawczej Instytutu Polonistyki Stosowanej Wysziału Polonistyki Uniwersytetu Warszawskiego, której kierownikiem jest prof. Zofia Zaron.
Znaki pamięci
Znaki pamięci. Spuścizna językoznawców polskich drugiej połowy XX wieku,
red. nauk. Maciej Grochowski, Zofia Zaron, Warszawa 2014
![]() |
Zebrane w tomie teksty poświęcone są badaczom języka, o których pracach z dzisiejszej perspektywy można powiedzieć, że okazały się ważne lub wręcz przełomowe dla rozwoju językoznawstwa w różnych jego dziedzinach, ale którzy niekoniecznie należą do grupy najbardziej znanych lingwistów polskich. Celem publikacji było zwrócenie uwagi na oryginalny, twórczy wkład lingwistów polskich XX wieku, już nieżyjących, do nauki światowej oraz dokonanie syntezy osiągnięć językoznawstwa w Polsce w XX wieku.
W tomie przypomniano dorobek i osiągnięcia Ireny Bajerowej, Henryka Borka, Marii Honowskiej, Stanisława Karolaka, Bogusława Krei, Haliny Kurkowskiej, Henryka Misza, Ewy Ostrowskiej, Cezara Piernikarskiego, Krystyny Pisarkowej, Kazimierza Polańskiego, Józefa Reczka, Haliny Rybickiej-Nowackiej, Mieczysława Szymczaka, Adama Weinsberga i Ludwika Zabrockiego.
Tom powstał we współpracy z Pracownią Pragmatyki i Semantyki Językoznawczej Uniwersytetu Warszawskiego, której kierownikiem jest prof. Zofia Zaron.
Językoznawstwo w Polsce
Językoznawstwo w Polsce. Kierunki badań i perspektywy rozwoju,
red. nauk. Maciej Grochowski, Warszawa 2012.
![]() |
spis treści |
Na tom składa się dziewięć artykułów omawiających istotną część dorobku językoznawstwa polskiego w drugiej połowie XX wieku i na początku XXI wieku. Artykuły te przedstawiane były, w wersji skróconej, podczas uroczystej sesji jubileuszowej zorganizowanej 4 czerwca 2012 r. przez Komitet Językoznawstwa PAN z okazji sześćdziesięciolecia jego działalności.
W czasie sesji dokonano syntezy osiągnięć językoznawstwa (jako dyscypliny naukowej) w Polsce w II połowie XX wieku i na początku XXI wieku oraz wkładu lingwistyki polskiej do nauki światowej, z uwzględnieniem najważniejszych aspektów badań w zakresie językoznawstwa polskiego, słowiańskiego, neofilologicznego, orientalistycznego, teoretycznego. Przedyskutowano specyfikę językoznawstwa jako nauki autonomicznej i zarazem interdyscyplinarnej, a także jej związków z innymi dyscyplinami, nie tylko humanistycznymi i społecznymi, ale również matematycznymi i przyrodniczymi. Zwrócono uwagę na oryginalny, twórczy wkład najwybitniejszych lingwistów polskich II połowy XX wieku i przełomu XX i XXI wieku, już nieżyjących, do nauki światowej. Dyskutowano również o perspektywach rozwoju językoznawstwa w Polsce jako nauki autonomicznej, inter- i transdyscyplinarnej, na tle różnych paradygmatów metodologicznych.