Językoznawstwo w Polsce. Kierunki badań i perspektywy rozwoju,
red. nauk. Maciej Grochowski, Warszawa 2012.
spis treści |
Na tom składa się dziewięć artykułów omawiających istotną część dorobku językoznawstwa polskiego w drugiej połowie XX wieku i na początku XXI wieku. Artykuły te przedstawiane były, w wersji skróconej, podczas uroczystej sesji jubileuszowej zorganizowanej 4 czerwca 2012 r. przez Komitet Językoznawstwa PAN z okazji sześćdziesięciolecia jego działalności.
W czasie sesji dokonano syntezy osiągnięć językoznawstwa (jako dyscypliny naukowej) w Polsce w II połowie XX wieku i na początku XXI wieku oraz wkładu lingwistyki polskiej do nauki światowej, z uwzględnieniem najważniejszych aspektów badań w zakresie językoznawstwa polskiego, słowiańskiego, neofilologicznego, orientalistycznego, teoretycznego. Przedyskutowano specyfikę językoznawstwa jako nauki autonomicznej i zarazem interdyscyplinarnej, a także jej związków z innymi dyscyplinami, nie tylko humanistycznymi i społecznymi, ale również matematycznymi i przyrodniczymi. Zwrócono uwagę na oryginalny, twórczy wkład najwybitniejszych lingwistów polskich II połowy XX wieku i przełomu XX i XXI wieku, już nieżyjących, do nauki światowej. Dyskutowano również o perspektywach rozwoju językoznawstwa w Polsce jako nauki autonomicznej, inter- i transdyscyplinarnej, na tle różnych paradygmatów metodologicznych.